Bir bayram sabahıydı. Bayram namazı kılınmış, dualar edilmiş.Allah Resulü ashabı ile bayramlaşmış, Herkes evlerine geçmişti. Evlerde aile bireyleri, Bayram sevinciyle top lanmış, Yemeklerini yiyip, akabinde aileler arasında bayramlaşmaya geçilmişti. Bu arada çoçuklar yeni elbiselerini,ayakkabılarını giymiş Medine sokaklarında diğer yaşıt larıyla oyunlar oynuyor, gülüp eğleniyorlardı.Tam bu sırada Allah Resulü evinden çıkmış Medine sokaklarında,bayramı, mahzun geçiren varmı, boynu bükük var mı diye dolaşıyor ve bakınıyordu. Dikkatini, duvar dibine çökmüş, elleriyle yüzünü kapatmış şekilde bir kız çocuğu ağlıyordu. Peygamberimiz yanına gelip; Yavrucuğum bu gün bayram.Bu mutlu günde neden ağlıyorsun. Çoçuk içine derin bir nefes çekerek başını kaldırmadan ve soruyu kimin sordu ğunu bilmeden cevap verdi. "Geçen bayram Babam bizimleydi. Ama artık yok. Son savaşta peygamberimiz'le yan yana dövüş
müştü. Sonuna kadar savaştı ama şehit düştü. Onu çok özlüyorum. İnsan böyle yetim kalınca elbette ağlar.Böyle söyleyin ce; Çok üzülen Allah Resulü, onun başını okşayarak şöyle demişti." Gözlerinin yaşını sil Yavrucuğum. Allah'ın peygamberi baban, Fatıma ablan, Ayşe de Annen olsun istemez misin. "Küçük kız bu sözleri duyunca yavaşça başını kaldırmış ve karşısında peygamberimiz'i görünce çok şaşırmış, bir o kadar da sevinmişti. Başını 'Evet' anlamında sallamış ve peygamberimiz'in O mubarek elini tutarak 'O' nun evine doğru yürüdüler. Eve geldiklerinde. Hz. Fatma ve Hz. Ayşe de bu küçük kızı çok sevmişler, Güzel ve yeni elbiseler giydirmişler,saçlarını taramışlar. Karnını doyurup,Bayram harçlığı vermişler. Sonrada oynasın diye sokağa, çocukların arasına göndermişler. Çocuklar bu küçük yetim kızı yeni elbiseler içerisinde ve mutlu bir yüzle görünce çok şaşırmışlar ve sormuşlar: "Ne oldu sana böyle? Yetim kız cevap vermiş:Benim de bir babam var artık! Hem öyle bir baba ki;eşsiz, benzersiz. Böyle babası olan sevinmez mi? ŞeFkatli Ayşe annem var benim. Beni seven, bana yeni elbiseler giydiren Fatma ablam var. Böyle ailesi olan sevinmez mi? Bu yüzden çok mutluyum."
Bayramlar böyle olsa gerek. Bir yetimi bir öksüzü koruyup kollamak gerekir. Zor za manlarında yanlarında olduğunu hissettir mektir. Bu kıssadan öğüdünü alan zaten alacaktır.
Asr-ı saadet döneminde anlatılan bir olay şöyledir. Medine şehrinde kuraklık ve kıtlık olmuş sular kesilmişti. Bir tane kuyuda su mevcut o da yahudi bir şahsa aitti. Bunu fırsat bilip suyu on katına satıyordu. Bunu duyan;dünyadayken cennetle müjdelenen (Aşara-i mübeşşere) on kişiden biri olan üçüncü halife, edep ve haya timsali Hz. Osman, derhal giderek, yahudiden, kuyuyu istediği parayı vererek satın aldı. Medine halkına ayırım yapmadan ücretsiz bir şekilde su ihtiyacını karşıladı.
Müslüman böyle olmalıdır. Son zaman larda fırsatçıların çıkması, özellikle her yıl Ramazan'da fırsatçılık yapan insanların kendine dönüp ben ne kadar Müslümanım diyerek öz eleştiri yapmalı ve bu olaydan ibretler çıkarmalıdır.
Bayram her insanın içinde oluşur. İçimizde oluşan bu sevinç ve mutluluğu dışımızdaki insanlarla paylaşmak Müslüma nın şiarı olmalıdır. Bayramlar bir kulu
sevindirmek, yoksulun, yetimin gönlüne dokunabilmektir. Ailesine çevresine sevgi kaynağı olmaktır. Bayram iyilik yapmaktır. Merhamet ve vicdan iklimine girmektir. Varsa dargın olanlar derhal barışması demektir. Çünki İslamda üç günden fazla küsmek caiz değildir.Bu dargınlığı sürdür dükçe amel defterine haram yazılmaya devam edildiği bilinmelidir.
Ramazan Bayramı Arapça da (ıydul-Fıtır), iftar bayramı demektir. Oruç tutan,tutmak isteyipte gerçek anlamda mazereti olup tutamayan müminler için Allahın yeryüzün deki kullarına bahşettiği bir müjdesi, sabır ve ibadete karşılık Allahın verdiği bir hediye dir. Allah(c.c)yer yüzünde insanlara iki bayram hediye etmiştir.Bunlar Ramazan ve Kurban bayramlarıdır. Meleklere ise gök yüzünde Berat ve Kadir gecelerini bayram olarak ikram etmiştir.
Halk arasında Ramazan Bayramını şeker bayramı olarak isimlendirmek çok yanlıştır. Ramazan bayramının manevi şahsiyetine yapılacak büyük haksızlık olacaktır. Bayram larda adı üstünde bayram gibi olmak gerekir. Bir insana diğer bir insan bakınca Allahı hatırlatıyorsa O insan Allahın velisi olmuş demektir. Bayram geceleride nurlu gecelerdir. Allah'ın kulum demesini ve sevmesini istiyorsak hakkını vererek 'O' na bütün gönlümüzle yönelmeliyiz.
Bayram günlerinde özellikle hastaha nelerde şifa bekleyen insanları ziyaret etmeli onların duası alınmalıdır. Huzur evleri, kimsesizlerin barındığı, şevkat evle rini. Çoçuk yuvaları ziyaret edilmelidir.
İmkanı olan "Çam sakızı çoban armağanı" duygusuyla hediyeler ikram etmelidir. Evinde hasta yatanları ziyaret etmeli,duaları rını alınmalıdır. Büyükler küçükleri, küçükler de büyüklerin bayramları kutlanmalıdır karşılıklı hediyeleşme herkesi mutlu edecektir.
Vefat etmişlerimizi unutmamak, onlara dualar göndermek, mezarları ziyaret ederek hatırlanmalıdır. Bayramlar için daha çok güzel hasletler ve iyilikler yapılabilir.
Bayram olunca tatile kaçılmamalı"Eden bulur" düşüncesiyle hareket etmeliyiz. Siz büyüklerinizi, mahzun ve özlem içerisinde bırakırsanız, tatile giderseniz! Şimdinin küçükleride yarın sizi mahzun ve yalnız bırakacaktır.
Deeğerli okurlarım! Bayramların nasıl geçirilmesi gerektiğini anlatmam, sakın bun lar yapılmıyor anlamı taşımasın.Bu karde şiniz Bayramların hakkını vererek daha güzel davranışlar kazanmamız için acizane bir iyi dilek temennisidir. Bu da zayıflamış olan aile kurumunu güçlendirecektir.
Allah Resulü"Rahmet kapıları dört gece açılır. O gecelerde yapılan dua, Tevbe reddolmaz. Ramazan ve Kurban bayramının birinci geceleri,Berat gecesi ve arefe gecesi dir."
Başta nefsim olmak üzre, Allah'ın bu ikramlarını ve lütuflarını kaçırmamak temen nisiyle;Yüzünüz tebessümden, ruhunuz merhamet ve şevkatten uzak kalmasın.
Tüm mahzun gönüllere şaduman olabilmek dileğiyle hayırlı bayramlar dilerim.
YORUMLAR