Bu hafta hikayesi olan türkülerimizin üçüncüsünü elimden geldiğimce yazıp sizlere aktarmaya çalışacağım. Başlıktan da anlaşılacağı üzere yine tüm yurtta büyük, küçük hemen hemen herkesin bildiği bu türkü halen kına gecelerinde en çok söylenen türkülerin başında gelmektedir.
Malkara’ya ait olduğu rivayet edilen bu ayrılık türküsü, uzak bir köye gelin giden Zeynep’in ailesine duyduğu özlemi anlatır. Uzun uzun yılardan beri hemen hemen bir çoğunun düğünlerinde, kına gecelerinde mutluluklarına adım attıkları ilk basamaklardan sayılan bu mutlu notalar barındaran türkü de esasında derin acıların demlendiği bir öyküden meydana gelmiştir.
Tekirdağ'ın Malkara ilçesinin köylerinde herkesin bildiği, filmlere konu olabilecek acıklı hikaye şöyle: Çok eskiden köyün birinde Zeynep isimli çok güzel bir kız vardır. 16'sına yeni bastığında Zeynep'i köylerindeki bir düğüne gelen Ali isimli bir genç görür ve çok beğenir. Ali, köyüne döndüğünde hemen dünürcü gönderir.Zeynep'i Ali'ye verirler ve hemen düğünleri olur. Zeynep'in gelin gittiği köy ile kendi köyü arası üç gün üç gece mesafededir.
Zeynep; annesini, babasını ve kardeşini tam 7 yıl göremez. Bu özlem, Zeynep'in yüreğinde her gün biraz daha büyüyerek dayanılmaz bir hal alır. Zeynep, köyün büyük tepesinde bulunan evinin bahçesine çıkarak kendi köyüne doğru için için kendi yaktığı türküyü mırıldanır ve gözleri uzaklarda sıla özlemini gidermeye çalışır. Kocası, Zeynep'in özlemine pek aldırış etmez. Kaldı ki eski sevgisi de pek kalmadığından Zeynep'i hor görmeye, ona eziyet etmeye başlar.
En sonunda bu özlem ve horlanma Zeynep'i yataklara düşürür. Gün geçtikçe hastalığı artan Zeynep'in düzelmesi için köyden gelip geçenler de annesinin, babasının çağrılmasını ister. Başka çaresi kalmadığını anlayan kocası, kayınvalidesi ve kayınpederine haber vermeye gider. Altı gün altı akşam süren bir yolculuk sonrası köye ulaşan anne-baba, Zeynep'i yatakta bulur. Perişan bir halde olan Zeynep, annesi ve babasına da türküyü söylemeye başlar.
Çevrelerindeki bütün köy kadınları duygulanıp, ağlarlar. Annesi fenalık geçirir. Bayılan Zeynep, hasretini giderir ama artık çok geç kalınmıştır. Bir daha iyileşemez ve ölür. Herkes Zeynep için gözyaşı döker. İşte o gün bu gündür bu türkü, ayrılığın türküsü olarak dillerde dolaşır:"Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar. Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler. Annesinin bir tanesini hor görmesinler. Uçan da kuşlara malum olsun, ben annemi özledim. Hem annemi hem babamı hem köyümü özledim."
Yıllardır kına geceleri esnasında dökülen gözyaşlarının ardında Zeynep'in gözyaşlarının döküldüğü böylesine acıklı bir hikaye saklı işte. Özlemini duyup içinizde hissettiğiniz her şeyin ve her kişinin kıymetlerini bilerek onlara ve duygularınıza sahip çıkın. Çok geç olmadan...
YORUMLAR