İfadesizliğimsin;
Adını söylerken önüne sıfatlar yakıştıramadığım...
Güneşim desem, utansın yanında ışıksızlıktan,
Pınarım desem, ağlasın huzurunda susuzluktan,
Kıymetlim dedim ki en değerliler kıskansın...
Renksizliğimsin,
Maviyi dahi yakıştıramadığım aşk -ı iklimine,
Soldurduğum, güllerini hayal-i hazanında...
Boyadığım, alemin bilmediği ruh-u rengime,
Boyadım ki gök kuşağı kıskansın...
Hayalimsin,
Dua ederken, şiirler okurken dilimden kıskandığım..
Hayranlıkla dokundururken bakışlarımı,gözlerimin ferinden sakladığım...
Güllere inat kokusunu yudum yudum, sindire sindire içtiğim ,
Sarmaladım ki sarmaşıklar varlığından utansın..
İsyanımsın,
Uğruna tüm Dünya’yı ayaklar altına aldığım..
Vazgeçilmezim sananları, parmağıyla sildiğim...
Keyfe keder soluğunda nefes aldığım,
Bağırdım ki tüm sesler kıskansın...
TEŞEKKÜRÜMSÜN,
Var ettiği için tanrıya binlerce kez şükürlerimi sunduğum,
Dünya’ya getirdikleri için anne babasına aşk duyduğum,
Varlığıyla var yokluğunda yok olduğum…
Sevdim ki hiçliğe ulaşayımmm..
YORUMLAR