Hayatın kuramı çok basit aslında, onu karmaşık hale getiren bizleriz. Düz ve net insan olunduğunuzda her şey kendiliğinden çözülüyor.
Bu kendisine saygısı olan insan mantığıdır.
‘’Umut, uyanık insanların rüyasıdır’’ Diyor Aristoleles
İnsanın düşünme mekanızması doğru ve pozitif anlamda çalıştığında, kendine yüklediği vagonların hepsi umut yüklüdür. Var say ki sen bir yolsun, yol her zaman düz asfalt değildir. Bazen bir dağ kıyısının engebeli yolları, bazen dümsüz bir asfalt, bazen dalgaların yalayıp durduğu bir kıyı, bazen zor viraj. Yaşam da böyledir işte, hiçbir şey tek düze yaşanmaz.
İnsan rüya gördüğünde olmayan şeyleri görür, sabah uyandığında ya unutur, ya da güler geçer. Umut öyle değildir. Uyanık insan düşünür ve umudu beynine yükler. Beyin depoları umutla dolu olduğunda, olabilecek en küçük sarsıntıda beyinde depolanan umuda yönelir. İhtimal hep vardır, birini bulur tutunur.
Eğitilmiş insanların umutları, bilgisizlerin zenginliğinden daha değerlidir. Bu anlamda en değerli olandan başlamak lazım. Umudun içinde sakladığı hazine, hayallerimizin gerçekleştirmek için yürüdüğümüz yolun döşenmiş taşlarıdır.
Bir zamanlar bir film izlemiştim.’’ Acını seçmekle özgürsün’’ Bu repliği ilk duyduğumda nasıl yani, neden acımı seçeyim ki, neden terciğim bu yönde olsun diye düşünmüştüm. Sonra anladım ki bazen isteyerek, bazen de istemeyerek hayat karmaşık hale gelebiliyor. İnsan ister istemez onu zorlayan, acı veren, kendini kötü hissetmesine neden olan şeyler yaşayabiliyor. Kesinle sorunsuz bir hayat yok. Önemli veya önemsiz demiyorum ama can sıkan ve acı veren olaylar yaşanıyor, yaşanacak da.
Ölüm, ayrılık, yokluk, yoksulluk, hastalık, kimsesizlik gibi. Hayatın hiçbir zaman garantisi yok. Bunu bilerek yaşamak, gelecek kaygısını fazla yüklenmeden, geçmişi de bu günün güzelliklerini bozmasına fırsat vermeden yaşamak ne güzeldir. Bu durumda yapılması gereken, film repliğinde olduğu gibi ’’Acını seçmek de özgür olduğumuzdur’’ Hepsini yüklenmeden, en önemli olandan başlayıp, umudu dürte dürte yaşam döngüsünü tamamlamalıyız. Daha da kötüsü olabilirdi tesellisinin dışında, başkalarının acılarıyla kendi acılarımızı mukayese etmeden, kabullenici olmak insana yakışan bir davranıştır. Başkalarının hayatını takip eden, kendi hayatını kaçırır, kendimize yönelmeliyiz ve olasılıkların peşine düşmeliyiz. Kesin olacaklar zaten belli, ihtimaller daha güzel kılmaz mı hayatı.
Neden demeden, niye ben demeden, asla demeden, şükür demeyi bilerek yaşamak ama bunları yaparken etik olmak, merhametli olmak, net ve düz insan olmak en önemli görevlerdir.
Şimdi diyeceksiniz ki hayat bir görev değildir. Evet hayat bir görevdir ama insanın kendine görevdir. Ekmeğini kazanmalısın karnını doyurmak için. Vicdan ve merhamet ve adalet duygun olmalı iyi insan olmak için. Her koşulda umudu yitirmemelisin yarına uyandığında görevlerin tam tamına yerine gelebilsin.
Oğuz Atay şöyle diyor ‘’Hayat olması gerektiği gibi değil, olduğu gibidir ‘’Şifre burada işte. Olduğu gibi kabul ettiğimiz hayat bizi zorlamaz ve yormaz. Bütün bu duygular yumağında insan kendini umutla ayakta tutar. Zira ‘’ Sen varsan her şey var, sen yoksan hiçbir şey yok’’ Hiçbir şey yoksa eğer umudu hangi naftalin kokulu boğçalara saklayalım ki,z amanı geldiğinde kullanalım. Kalbi sadece kan pompalayan organ olmaktan çıkarıp, kalbin içine sevgiyi, merhameti, vicdanı, empatiyi, hoşgörüyü yükleyip, yufka ekmek gibi umutla suladığınızda, bağlarınız bahçeleriniz bir ilkbahar müjdesi gibi tomurcuklanıp çiçeklenecektir. Zor olan başarılır,imkansız olan sadece vakit alır. İllede umut, illede umut.
Zor zamanların ışığıdır umut, hedefi kolay kılar. Kendisine saygısı olan insan duygusudur umut. Dört mevsimin dört döngüsü gibi, gökyüzünün ışığının dört döngüsü gibi, insanın dört döngüsü gibi kendini yenilemekte marifeti büyüktür. İnsan doğar bebek olur, büyür genç olur, olgunlaşır yetişkin olur, sonra da ihtiyarlar ve ölür. Payına düşenleri yaşarken umut beynin sol lobunda bulunan kalbin besin kaynağıdır. Tırnakları dibinden kesilmiş bir hayatın umutla uzayacağını ve varılacak yerin güzelliğini kaybetmeyelim. Olasılıklar umudun içinde saklıdır ve kıymetlidir. Siz umutla uçurun kuşlarınızı bu keder değil...
YORUMLAR