bu kadar sevgisizlik
bu kadar kendini beğenmişlik
ilk önce kendi kalbine zarar
ne çok yoruluyorsun
göğe yükselen egolarından
pişmanlıklarının üzerine inşa ettiğin
temelsiz dikilen bütün duvarlar
bir bir kendi üzerine göçüyor
sen buna,bu benim farkım diyorsun da
fark böyle olmaz ki bilmiyorsun
hani etiket desen belki anlarım
değil ama öyle değil
kendi yakana kendini
rozet diye takamazsın
patlamış egondan dağılıyor duvarların
gözün eskisi gibi bakmıyor
tiksinerek bakıyorsun insanlara
bu gün can ciğer kuzu sarma
yarın sana potansiyel suçlu oluyor
yeter artık
bir masaya yatır kendini
sök,tak,tamir et
söylemedi deme
bu düdüklü tence yakında patlar
Bu keskin sirke küpüne zarar
tamamdır,anladık seni
en güzel kitap
En güzel şiir senin
en edebiyatsın yani
ne olmuş ki
aynı giyeceğiz beş metre kefeni
aynı gireceğiz beş metre toprağa
duygu satma bize
biz zaten
annesi ölünce inek sütü içen bebeleriz
küçük dağlardan kaldır başını
at yakandaki rozeti
gel diyorum sana
biz olmak için
geç kalıyorsun
farkında mısın ?
YORUMLAR