Unutkanlık bir çeşit özgürlüktür
Halil Cibran
Unutmakta, hatırlamakta insandan yana. Her iki duyguda güzel olmasına güzel de. Hep güzel olan anılarımızı hatırlamıyoruz ki, unuttuk dediğimiz ne varsa bir bir zamanı geldiğinde hatırlıyoruz.
Üstelikte hep kötü olan anılarımız hafızamıza mıh gibi çakılı kalır.’’Ben o günü hiç unutmadım’’ gibi bir cümle kurarız.
Cibran ‘’Unutkanlık bir çeşit özgürlüktür’’ diyor
Bu anlamda insanın kendini özgür hissetmesi için unutkanlığı olması gerekir. Oysa hiç unutmuyoruz hem de hiç.
İnsan içinde çevrilen bir çıkrığın sesini unutur mu ?
Didem Madak
Tabiki unutmaz, istese de unutamaz.
Çevrile çevrile, kuyudan su çekmeye yarayan çıkrık. Hiç de kolay bir iş değildir.
İnsan da içinde döndürüp durduğu dünü unutmaz. Her ne kadar “Unutmak özgürlüktür” diyorsa da şair bu mümkün değildir.
İnsanı tanımlarken en çok yakıştırdığım deyimlerden biri de ‘’Duygular yumağı’’ olduğudur. Duygular ki, kimi zaman acı dolu, kimi zaman sevinç, kimi zaman öfke, kimi zaman yenilgi, kimi zamanda boşvermişlik.
Yaşam hiçbir zaman hiç kimse için tek düze değildir. İnişleri, çıkışları hatta kimi zaman durgunlaştığı zamanları vardır. Unutkanlığın bize vermiş olduğu özgürlüğü yaşamaktansa, hatırlayıp özgürlüğümüzün kısıtlamasını yeğleriz. Zira bizi biz yapan, o günlerden nasıl geçtiğimizdir. Bu, o canımızı yakan yaşadıklarımızı tekrar tekrar hatırlayıp ona takılı kalmak değildir. Elbette insan dünü dünde bırakmalı, bu güne taşımamalı ama unutmamalı da.
Her ne kadar’’Affetmek ve unutmak zamanın en güzel intikamıdır’’ deniyorsa da, affedin ama unutmayın. Unutmak yanlışları yeniden yaşamanız demektir.
‘’İnsanlar, yavaş yavaş inanmamayı, güvenmemeyi, sevmemeyi, şüpheci olmayı öğrenir.Bu gerçekleştiğinde artık ne yazık çok geçtir. İnsanların ‘’Tecrübe’’ dediği şey budur. Kalbiyle bağlantısını kaybetmiş insana’’Tecrübeli insan’’ denir freud
İnsan güvendiği kadar yanılabilir de, sevdiği kadar sevilmeyebilir de, her şey zıttı ile vardır.Tecrübeli insan bütün bunlardan geçtikten sonra neden kalbiyle bağlantısını kaybetsin ki. Esas bütün bu yaşadıklarından hiçbir şey öğrenmemişse, unutmuşsa kalbiyle bağlantısını keser.
“Tecrübe bir gözlüktür, onların sayesinde ikinci defa daha iyi görürsünüz”diyor Henrich Ibsen
Unutmak özgürlüktür diyerek, tecrübenin bize kazandırmış olduğu değeri bir kenara atamayız. Yaşanılan her neyse acı veya tatlı unutarak yok saymak, insanın kendini kandırmasından başka bir şey değildir. Acısıyla,tatlısıyla bizimdir. İnsan duygular yumağıdır. Yenilgileri, yanılgıları, pişmanlıkları, acıları, sevinçleri, gelgitleri hep olur, olmayada devam edecektir. Yaşam tek düze değildir çünkü.
“Hayat ya cesur bir tecrübedir ya da hiçbir şey değildir”diyor Helen Keller
Unutmak kolayı seçmektir. Cesur olup tecrübeyle edindiğimiz kazanımlarımızı unutmak özgürlüktür diyerek kendimizi kandırmayalım. Unutmadığımız ne varsa bizi tanımlar. Üzerine yük yapmadan, aynı zaman da takılı kalmadan yaşam döngüsünü tamamlayacaktır insan. Etrafınızdaki insanların yaptığı hatalardan ders çıkararak, aynı hatalara bizlerde düşmeden, kendimize açtığımız özgürlük alanında başkalarının da özgürlük alanını daraltmadan yaşamalıyız.
Bağışlayınız ama unutmayınız. Özgürlük affetmektir,unutmak değil
YORUMLAR