u bir kandırmacaydı öğrendim
Her şeyi sonradan öğreniyor insan
Ama bilin diye söylüyorum
Kanmadım
Kolaydı belkide kışı sineye çekip,baharı beklemek
Yapmadım,yapamadım,yapamazdım
Aynı döşeli ray üstünde
Gidip gelen hayatın vagonlarında
Hep aynı yük,hep aynı türkü
Ben bozlak severim,sen uzun hava
Çek acının üstüne demli bir şekersiz çay
Nasılsa yanlışa düştü,tüm bildiğimiz doğrular
Son yüzyılın ağrısı gibi kelimeler
Sırtımda yük taşıyorum
Elimi ayağımı şiire bulaştırdım
Sürdükçe maviye siyah atımı
Ölüm kapımı çalıyor hiç durmadan güm güm güm
Gidenleri yası arşivlenmiş gazete başlığı gibi duruyor İçimde gün ve gün
Kapımın arkasına yastık dayadım,çalmasın kapımı ölüm
Polyanna ve pinokya masallarıyla geçti yalan ömrüm
Bu bir kandırmacaydı
Evet
her şeyi sonradan öğreniyor insan
Ama bilin diye söylüyorum kanmadım
Dönüp dönüp bakınca yokuş çıkan ömrün son sokağında
Adresler yok,evler yok,durmadan poz veriyor insanlar
Çek acının üstüne demli bir şekersiz çay
Nasılsa yanlışa düştü tüm bildiğimiz doğrular....
YORUMLAR