Bursa'nın Karacabey ilçesine bağlı Eskikaraağaç Leylek Köyün de yaşayan balıkçı Adem Yılmaz on iki yıldır göç zamanı geldiğinde Yaren leylekle iki gün gecikmeyle yeniden Yareni’ne kavuştu. Adem Yılmaz yaren gecikince çok meraklandığını söylüyor. Yeren gelinceye kadar öldüm öldüm dirildim diye anlatıyor. Bu yıl on Yaren’i çok merak ettiğini söylüyor.
On iki yıl önce balıkçı ve leylek Yaren’in dostluğu takdire şayan bir şekilde sürüyor. Köylülerin, sosyal medyanın ilgi odağı olan bu dostluk insanı hayretler içinde bırakıyor. Hayvanların sadakatı ve dostluğu hep vardır, kedi, köpek, at, muhabbet kuşu gibi ama ilk kez bir leylekle bir insanın yıllardır süren dostluğuna tanık oluyoruz. Balıkçı Adem’in mutluluğunun tarifi mümkün değil. Yıllardır onunla konuşuyor, dertleşiyor, eliyle besliyor.
Adem Yılmaz Mart ayı’nın altısında beklediği Yaren’in on beşinde geldiğini anlatırken,çok merak ettiğini,şükürler olsun ki yaren geldi diyerek sevincini dile getiriyor. Köylülerin de dört gözle beklediği Yeren 'in dönüşüyle yüzleri gülüyor. Türkiye, Avrupa Leylek Köylerini temsil eden tek köy olan Karacabey ilçesine bağlı Karaağaç Leylek Köyü her yıl gelen göçmen leyleklere ev sahipliği yapıyor. Balıkçı ve Yaren’in belgesel dalında ödül almış. Köy meydanında Leylek Yaren’in anıtını yaptırarak dostluğun en güzel örneğini sergileyen balıkçı Adem doğa ve insan dostluğunu gururla anlatıyor. Her yıl Yaren Leyleği ve balıkçı Adem’i görmek için akın akın ziyaretçi gelmesi ise bir başka güzellik.
Leylekler 100 cm uzunluğunda, üç ile beş kilo ağırlığındadır. Ömürleri 25 yıl veya 30-35 yıl aralığındadır. Leylek’ler gece değil gündüz uçarlar.Omurgalı ve sıcakkanlı bir hayvandır. Besin kaynakları solucan,kurbağa,fare,böcek,balıktır.Yumurtlayarak çoğalırlar. Yuvaları yüksek alanlar ve evlerin bacalarının üstündedir. Bir leylek 6 ve 7 saat aralıksız uçabilirler, tek eşlidirler.
Yaren Leylek ve eşi Nazlı, yavruları köyün sevinç kaynağı. Leylek’le ilk baharın ilk müjdesidir. Anne leylek dört yumurtanın üzerinde 34 veya 35 gün anne ve baba olmak üzere birlikte kuluçkaya yatarlar. Genellikle leylekler dört yavrudan ikisini yuvadan atıp, diğer ikisini besleyerek göçe hazırlarlar. ‘’Leyleğin yuvadan attığı mısın’’ sözü buradan gelmektedir. Bu durum ilk bakışta çok üzücü gibi gelse de, mantıklı bir açıklaması var. Yavruların hepsini yeteri kadar besleyip göçe hazırlayamayacaklarını düşündükleri için iki leyleği iyi beslemek için,zayıf olan yavruyu atıp, diğer güçlü olan yavruyu göçe hazırlıyorlar.
Balıkçı Adem ve Yaren leyleğin dostluğu ne zamana kadar sürer bilinmez. Bu yıl da sağ salim Yaren’e kavuşan balıkçı daha çok uzun seneler dostlukları devam ettin inşallah.
Altı ay boyunca yol gözleyen Balıkçı Adem ve Yaren leyleğin ömürleri uzun olsun. Leyleği havada görüp yollara düşmekte bizlere nasip olsun inşallah.
‘’Leyleği kuştan mı sayarsın,yazın gelir kışın gider ‘’ sözüne inat,insanın ve kuşun yıllardır süren dostluğu bize en güzel örnektir.
YORUMLAR