İkinci Dünya Savaşının sonuna doğru Japonya ile savaşan Amerika,6 Ağustos 1945 de dünyanın ilk atom bombasını Japonya’nın şehirleri olan Hiroşima ve Nagazaki’ye iki adet atom bombası atmıştır. Hiroşima'da 1,5 km çapında şehrin % 70’ini yok etmiş, ilk anda 80 bin, hemen akabinde 140 bin insan ölmüştür. Bu sayı, Nagazaki’ye atılan ikinci atom bombası ile 200 bin insanın ölümüne yol açmıştır. Bombanın atıldığı bölgeyi küle çevirmiştir. Olay anında oluşan Radyasyon yıllarca etkisini devam ettirerek insanlara ve bitkilere çeşitli hastalıklar oluşturdu. Ülke ve insanlarını yıllarca toparlanıp kendilerine gelemediler.Atom bombasını icat eden, Amerika’da bulunan Los Alamos laboratuvar direktörü Julius Robert Oppenheimer adında bir şahıstır.
İnsanlık suçu olan ve savaş veya toplu kıyımlarda, atom, nükleer, fosfor bombalarını ve daha nicelerini bazı ülkelerin zalim yöneticileri kullandılar.Hala İsrail adını verdikleri Yahudiler, mazlumlar için kullanmaya devam etmektedirler.Ülkelerin çoğu bu zalim ülkeleri gözlerinde büyüterek medeniyetin üretim merkezi zannedip, aşağılık kompleksinde girdikleri ve açıkçası korktuklarını üzülerek izlemekteyiz. Tüm bunlar gösteriyor ki;İnsanlığın ilk tarihinden günümüze tüm zalimler için Allah’ın(c.c);”İle cehenneme zümera” Ayetinde buyurduğu gibi bunlar cehennem ehli ve zümresi yaratıklardır. Güya ateistler, deistler, gibi bir çok sapık inanışlar; cennet ve cehennem olmadığını ahmakça iddia ediyorlar. Onlara göre, Zalimlerin yaptığı yanlarına kar mı kalacak? Kur’an bunlar için ‘Hiç akletmiyor musunuz” Hayır! Allah mutlaka zalimlerin hesabını hem dünyada hem de ahirette soracaktır. Kafirler, Zalimler için cehennem, inananlar, vicdanlılar ve doğrular için cennet mutlaktır.
Ülkesine atom bombası atılmış, yüzbinlerce insanını öldürmüş ve yıllarca bunun acısını çekmiş Japon halkından olan ve okuma azmi ile yanıp tutuşan bir gencin hikayesini siz kıymetli okurlarımıza anlatmak istiyorum. Gerçek bir hikayedir. Duyarlı olma ve farkındalık oluşturma açısından, ülkesine ve davasına sahip olmak adına ibretlik bir hikayedir.
Şöyle ki; Ülkesi Japonya’dan Amerikaya okumak için ülkesinden kazandığı bursla gitmiş olan Japon bir öğrenci. Öğrenci yoksul ve fazla giyeceği ve maddi imkanı da yok. Bütün sene aynı kıyafetlerle okula gider gelir. Tek derdi okumak ve Ülkesine faydalı bir nefer olma çabasında ki bir genç. Bir gün bu gencin gömleğinin düğmesi kopar. Kopan düğmenin yerine kola kutusunun açma halkasını takan genç,okuduğu Üniversitede alay konusu olur. Kendisiyle ve bu görüntüsü nedeniyle okulda diğer öğrenciler sürekli dalga geçerler. Bu durum onu çok üzse de derslerinde daha başarılı olmak için çok iyi çalışır.Fakat kopan düğmenin yerine düğme alıp yerine tekrar dikmez. Kola kutusunun açma halkasını takmaya devam eder.Son sınıfı bitirip başarılı bir şekilde mezun olunca, İnsanların dalga geçtiği olayın nedenini açıkladığında, Amerikalı öğrenciler büyük bir utanç yaşamışlar. Yaptığı açıklama şuydu;''Bir düğme yüzünden benimle dalga geçtiniz. Neden bir düğme alıp yerine dikmedin! diye benimle dalga geçtiğiniz. Benimde size algalarınıza niçin izin verdiğimi merak ediyorsunuz değil mi? ''Şunu söyleyeyim ki!..Hiroşima'da halkımı katleden bir ülkeye bir düğme parası dahi vermemek içindi. Benim kazandığım paranın tek bir kuruşunu bile hak etmiyorsunuz diyerek;Bu ülkeden düğme parası dahi harcamadan gideceğim için çok mutluyum der....Ve Ülkesine hizmet etmek için memleketine döner.
Avrupa özlemi çekenler!!Onlara imrenerek eziklik ruhunda olanlar! ülkesinin parasıyla okuyup oralarda kalan veya Avrupa’nın lüks hayatına özlem çekip gitmeye çalışanlar! Sadece üniversiteli olmak için okuyanlar! Batının tüm futbol ve sanatçısının isimlerini sayıp, iki kuşak önceki dedesinin ismini sayamayanlar! katliamlara rağmen Yahudileri görmezlikten gelenler! Resmen çocuk ve kadınlara soykırım yapanlara destek verdiği halde hava olsun diye 20- 30 tl lik kahveyi 150-200 liraya içip umrunda olmayanlar! Bu katliama, tüm dünyada başka inanca sahip vicdan sahibi insanların sokaklara dökülüp protestolarından insanlık dersi almayanlar! Derdi sadece para olanlar! Hak hukuk ve kul hakkını düşünmeyenler! Çanakkale de ot kökü yiyerek savaşı kazanan ve şehit olan Mehmetçik umrunda olmayanlar! Kurtuluş Savaşında ülkesi için soğuktan donup şehit olan Şerife Bacı ve diğer kahraman şehitler dahi umrunda olmayanlar! Vatan kıymeti bilmeyenler! Acaba bu hikayeden ibret alır mı? bilmiyorum! Yine de bizden bir hatırlatma olsun. Belki ibret alan olur.
Selam ve dua ile kalın…
YORUMLAR