Bir gün başka bir şey olacak ve başka bir şey olduğunun hiçbir vakit farkına varmayacağız! Ne olabilir ki, bilmiyorum sence ne olabilir?
Ne olacaksa o olacak deyip geçelim mi? Hayır, çıkar ağzındaki baklayı.
Her şey biter hiçbir şey başlar ve inadına yine bir şeyler bekler insan!
Uçları bileylenmiş düşlerin keskin yanı acıtır ve manalar buradan başlar. Ruhun güzel yerlerine vurdukça neşteri bedenine iner tatlı bir sızı ve kılcal damarlarına temiz kan yürür. Doğrunun dar geçişlerinde daralan günler sonsuzluğa işlenerek biter ve biterken bu yolculuk ile varsan menzile canının ne çok yandığındandır.Bugünden yarına menzile yol alma ihtimalin var ama yaşanacaklar konusunda umut dolu tahminler bile yanıltıcı olabilir. Belki bir domino etkisinde taşsın veya yıkılan taşlar sen de son bulabilir belki de... Tabii tersi bir durum da olabilir; alıştığın yalnızlığına itilmişliğin dışında ne bulursan şaşıran hedeftesin, çünkü bütün olumlu olacak ne varsa ıskalar! Hayatını düzene karşı koyma uğraşların nafile ve sırf bu sıradan düzenle uğraşmak için yaşamın öze dönüşünü kaçırmak bile var.Başa dönüşler, öze dönüşler değildir. Tekrarı yok hayatın ve birbirine benzemeyen yanlarında kendi payına düşen ne varsa almadan gitmeyi ön kabul görmek acizligin kısa bir tarifidir.
Bu tarife uymadan varabileceğin en ulaşılmaz kör nokta kendindir. Kendini aşabildiğin an dönüp bakacaksın ve anlayacaksın en büyük engelin kendin olduğunu... Anlayacaksın da iş işten çoktan geçmiş olacak ve etrafını keşkeler kuşatacak. Bu kuşatmayı yarmak zor işte! Sonra mı? Kimsesizliğin belki de bir faydasını göreceksin ve bu sana ayakların üzerinde durmayı öğretecek! Kimsin sen günlerine varmak zihin ezberlerini bozmaktan geçer ve düşündükçe hangi ezberi bozduğun gelir aklına! Isıtılıp ısıtılıp önüne konan ihtiyaçların olduğuna inan ve ihtiyaç fazlasını sermaye sanma; yediğin, içtiğin ve alacağın her sayılı nefes kadar varsın. Seni bu hayata bağlayan; sen varsan düşlerinle varsın ve bunun dışında sadece ihtiyaçlara cevap isen sıradansın!
Bilinçsiz bilinçle kısa sürede karşısına ilk defa çıktığında; iyi insan misaline uygun, hakkında doğru fikir sahibi olunabiliyor. Çok sonraları hakkında yanılgılar olabilir mi tam bilinmez, lâkin öyle bir şey olursa da bilinçli algıların eseridir. Bilinçsiz algılarda durum değişmiyor, diğer bir düşünceyle her ne kadar aşkın soyut şeklini anlatmış olsam haksız sayılmazsın! Bilinç altına yerleşmiş insan profilinin karşındaki insanla farkında olmadan eşleşmesi "kırk yıl düşünsen aklıma gelmezdi" yanılgısını hiç yaşamıyor gibi. Somut verilerin maddi gerçekliği sanki raf ömrü ile alakalı; doğuyor, büyüyor ve ölüyor. İşte hislerine güvenmek, bazen somut ve mantığına güvenmekten daha iyi gibi geliyor. Bilinçsiz bilinç belki de sonsuzluktan alınan bir görüntü, kim bilir!
YORUMLAR