Ruhun çok uzaklara mı açıldı? Yakınında hiç olmamıștım, belki uğrar bir umut diyorum!
Konargöçer bir hâl ruhunun kendine yasaklı bölgesi! O nereye sen oraya ve bitmez bu sonsuz yolculuk! Durakların kanatlarının tazelendiği yer ve yerlerden bir tanesi de dünya durağı! Gidenleri merak etme gitmenin bir yolunu bulmuş sen de bulacaksın onun gibi! Belki güz yağmurlarında, belki de cemre toprağa düşerken kim bilir. Ne kadar sevdin ne kadar sevildin, işte giderken bir başınalığına yoldaş olacak mı? Nasıl keşfettin bilmiyorum zamanı durduracağın yeri fani dünyada ve görünürde cevabı basit ve diyeceksin ki ölüm sıradan bir şey doğduk, yaşadık ve ölüyoruz öyle mi? Geç bunları niçin sorusunu sormadan, geç bunları aşka yolculuk yapmadan.
Artık sesli düşünmek zamanı, çünkü kendini dışarıdan duymak daha tesirli.
Uzak çağrışımlar geride kaldı, doğrudan tesir edecek günlerdeyim ve dar vakit. Sen neredesin ben oradayım vaktine canlı bir düş ve düşürmeden, çünkü düşerse kırılacak kristal vazo gibi kalbin. Kalbine giden yolu yarıladım ve ne kadar kaldığını biliyorum. Kalan kısmı seninle alakalı, yani gel mesafesine indirmelisin. Belki başlarda zor olacak, zor olmadan güzellikler yakalanıyor ve baştan razıyım tüm zorluklara. Biliyorum bundan sonra ne olacak diyeceğini ve sakin düşünmeliyim diyeceğini de!
YORUMLAR