Ve șiir olup mısra mısra yağmak varken kurak mevsimine iștiyak çöle alışmış huylarım vardı, bir türlü vazgeçmediğim! Ve var diyecek kadar yoktuk, gidilesi yağmur değmez yüreğine. İşte bu yüzden sana bulutlar arası güneş tam ışık!
Yaşanmışlığın hazin bir öyküsü vardır ve her bir vaktin sonunda! Ölümüne sevdaların sonrası öyle değil ve bir adım at ve bak öncesine gitmek ister ve bin kereye bürünür pişmanlıklar öylesine! Başlarda her güzellik ile ömrün sınırları gelmez hiç aklına ve sınırlarını çizmek elinde olsa bir cetvel yetecek. Başa dönüşler sil baştan yeniden başlaması ve kaldığın yerden devam etmesi gibi bir şansın yok ve zaman çöplüğünde yerini alır.
Bir gün karşıla rüzgârı ve ellerin yüz hizasında
dur de dur! Biliyor musun, eş zamanlı giden zıtlığın en zorlayan kısmı iyiyi ve kötüyü ayırabilmek, çünkü zıtlıkların karşılıklı birebir geçişler vardır. Hiçbir şey sonsuza kadar iyi, sonsuza kadar kötü değildir! Ufuk çizgisinde ellerinle kaybettiğin güneş ve bir vakit sonrası kaybettiğin ışığın olur. Önce yüreğine ve sonra aklına düşer.
Güzel konuşmak, ince düşünmek, halden anlamak, sevmek, düşeni kaldırmak, ağlayanı güldürmek, sarılmak hep bedava biliyor musunuz? Farid Farjad, böyle diyor ve duyguları güzel yazmak da bedava biliyor musun? Yol var mı da yollar bir birine benzer. Evet, kum fırtınası görüş mesafesinde başka sorma güzel yazabilmenin çölündeyiz ve çölünde yağmursuz! Yağmursuz kalsan vahada ve gereğinden fazla kalsan bir gün gözlerinden aksa sakin abu hayat içmen bana ne seraptan münezzeh!
YORUMLAR