SESSİZ BİR ANADOLU TÜRKÜSÜ : ZEKİ OĞUZ
13 Ağustos 2023 - 14:48
Bozkırın Sessiz Çığlığı sustu, çok üzgünüm... Gazeteci, fotoğrafçı, yazar, şair , gezgin, konar göçerler yörük kültürü konusunda ödüllü , Konya kültür sanat camiasının Zeki abisi, Zeki Oğuz bir süredir tedavi gördüğü hastanede hayata veda etti. Kendisine Allah'tan rahmet ailesi, sevenleri ve camiamıza baş sağlığı diliyorum. Taziye için bazen hiçbir kelime bulamaz insan gider anılara eski yazılara sığınır. Ben de öyle yapıyorum.
Sanat hayatının 51. Yılında Selçukya Kültür Sanat Derneği’inde yapmış olduğumuz vefa gecesinde onun için: “ Konya’nın yetiştirdiği değerli isimlerden Zeki Oğuz’u tarif etmek çok zor ama benim gönlümde karar kılan tarif, O sessiz bir Anadolu türküsüdür. İddiasız, abartısız ama öyle içten öyle yanık ki duyan herkesi kendine doğru çeker. Bu yüzden farklı görüşten, birçok insan adeta onun dizinin dibinde toplanır. Birbiri ile tanışır kaynaşır” demiştim. Program sonunda “Sessiz Anadolu Türküsü” benzetmesini çok sevdiğini , kendisini güzel tanımlayan bir başlık olduğunu hakkında bir yazı yazarsam bunu kullanmamı istemişti. Ama hiç böyle bir günde yazacağım aklıma gelmemişti. Birlikte çıkaracağımız bir kitapta yazarım diye bekliyordum. Ama o hayatımıza girdiği ve yaşadığı gibi aniden sessizce bu dünyadan ayrıldı.
18.Ekim. 2019’da başlayan Konya Kitap Günleri’inde ise şöyle yazmıştım: Konya'da hiçbir kitap günü Zeki Oğuz 'suz başlayamaz. Başlarsa da tadı olmaz. Yıl 2012 İlk kitabım, Konya’da ilk imza günümdü. Sadece yazmayı seviyordum delice. İnsanların niye benim kitabımı alacağı dahası imza isteyeceği konusunda hiçbir beklentim yoktu. Kalbim kıpır kıpır bir o kadar ürkek.... Nasıl imza atacağımı bile bilmiyorum.
Türkiye Yazarlar Birliği standında beni Zeki Oğuz karşıladı. Sessiz ama sımsıcak babacan kırk yıllık bir dost tavrı ile. Orada tanıştık. Ama iki dakika sonra "Fatma bak kim geldi tanıyor musun ya da sizi Fatma ile tanıştırmalıyım" diye sanki tüm o bozkırları birlikte gezmişiz ya da yıllarca emek verdiği Çalı Dergisini biz çıkarıyormuşuz gibi davranıyordu. Orada ilk kitabımı ona imzaladım. Sonra kitabımı hemen okuyup köşesinde ilk yazanlardan biri de o oldu. Elbette üstüne birçok anı var. Eminim birçok kişinin de benzeri vardır. O sessiz iddiasız ama o kadar yürekli bir sanat savaşçısı...
Bu sabah da Kitap Günleri sahasına girer girmez onu aradım. Görmezsem rahat edemem. Ama ne kadar güzel ki ben onu bulmadan Selçukya Standımıza o geldi.
Not :Ayrıca sadece ben değil kitap fuarında sigara içmek için en yakın çıkışı arayanlar mutlaka Zeki Oğuz'a uğramalıdır.:)
Şimdi sondaki espiriye bakınca bile gözlerim doluyor. Geriye güzel evlatlar ve sadık dostlar bıraktı. Daha çok özleyecek , çok anacak çok yazacağız muhakkak… Kızı Şafak’ın duasına katılıyorum : Sen kimseyi incitmezdin toprak da seni incitmesin, mekanın cennet olsun ….
Sanat hayatının 51. Yılında Selçukya Kültür Sanat Derneği’inde yapmış olduğumuz vefa gecesinde onun için: “ Konya’nın yetiştirdiği değerli isimlerden Zeki Oğuz’u tarif etmek çok zor ama benim gönlümde karar kılan tarif, O sessiz bir Anadolu türküsüdür. İddiasız, abartısız ama öyle içten öyle yanık ki duyan herkesi kendine doğru çeker. Bu yüzden farklı görüşten, birçok insan adeta onun dizinin dibinde toplanır. Birbiri ile tanışır kaynaşır” demiştim. Program sonunda “Sessiz Anadolu Türküsü” benzetmesini çok sevdiğini , kendisini güzel tanımlayan bir başlık olduğunu hakkında bir yazı yazarsam bunu kullanmamı istemişti. Ama hiç böyle bir günde yazacağım aklıma gelmemişti. Birlikte çıkaracağımız bir kitapta yazarım diye bekliyordum. Ama o hayatımıza girdiği ve yaşadığı gibi aniden sessizce bu dünyadan ayrıldı.
18.Ekim. 2019’da başlayan Konya Kitap Günleri’inde ise şöyle yazmıştım: Konya'da hiçbir kitap günü Zeki Oğuz 'suz başlayamaz. Başlarsa da tadı olmaz. Yıl 2012 İlk kitabım, Konya’da ilk imza günümdü. Sadece yazmayı seviyordum delice. İnsanların niye benim kitabımı alacağı dahası imza isteyeceği konusunda hiçbir beklentim yoktu. Kalbim kıpır kıpır bir o kadar ürkek.... Nasıl imza atacağımı bile bilmiyorum.
Türkiye Yazarlar Birliği standında beni Zeki Oğuz karşıladı. Sessiz ama sımsıcak babacan kırk yıllık bir dost tavrı ile. Orada tanıştık. Ama iki dakika sonra "Fatma bak kim geldi tanıyor musun ya da sizi Fatma ile tanıştırmalıyım" diye sanki tüm o bozkırları birlikte gezmişiz ya da yıllarca emek verdiği Çalı Dergisini biz çıkarıyormuşuz gibi davranıyordu. Orada ilk kitabımı ona imzaladım. Sonra kitabımı hemen okuyup köşesinde ilk yazanlardan biri de o oldu. Elbette üstüne birçok anı var. Eminim birçok kişinin de benzeri vardır. O sessiz iddiasız ama o kadar yürekli bir sanat savaşçısı...
Bu sabah da Kitap Günleri sahasına girer girmez onu aradım. Görmezsem rahat edemem. Ama ne kadar güzel ki ben onu bulmadan Selçukya Standımıza o geldi.
Not :Ayrıca sadece ben değil kitap fuarında sigara içmek için en yakın çıkışı arayanlar mutlaka Zeki Oğuz'a uğramalıdır.:)
Şimdi sondaki espiriye bakınca bile gözlerim doluyor. Geriye güzel evlatlar ve sadık dostlar bıraktı. Daha çok özleyecek , çok anacak çok yazacağız muhakkak… Kızı Şafak’ın duasına katılıyorum : Sen kimseyi incitmezdin toprak da seni incitmesin, mekanın cennet olsun ….
YORUMLAR