DÜNDEN BUGÜNE

Gözlerinden çıkmıştı
Sarmıştı bütünce gönlümü
O caddeyi, sokağı sevda salgını
Adını söyleyemem kusura bakmayın
Mahallenin en büyük yangını

Dünyada en güzel gözler ondaydı
Rüzgâr siyaha boyanırdı saçlarında
Ve kızların en güzeli, en çılgını
Öylece tutuşup yayıldı içime
Mahallenin en büyük yangını

Hadi gel yanıma dediğimde
Uzun uzun bakardı gözlerime
Sanırdım ki dünyanın tek dalgını
Derdim ki onun bakışları
Mahallenin en büyük yangını

Annem derdi, babam derdi
Çıkamazdı o ahşap kapılı evden
Dururdu camlarda el alem yılgını
Tüterdi görünmez dumanlarla
Mahallenin en büyük yangını

Duydum ki hâlâ atarmış kalbi
O eski caddenin kaldırımlarında
Yaşıyormuş aşkın bing bangını
Zamanla da sönmüyor işte
Mahallenin en büyük yangını


BEN HÂLÂ ORALIYIM

Sabahları güneşin yerine
Aşkımızın doğduğu bir yer vardı
Hani evleri kerpiç, odaları çıralı
Gençliğimizi yaşadığımız mahalle
Ben hâlâ oralıyım gülüm, oralı

Göçmen kuşlar farkına varmaz
Ardında neleri bıraktıklarının
Bilmezler kim ölü kim yaralı
O mahalledeki bir serçeyim
Ben hâlâ oralıyım gülüm, oralı

Gittiğin âna takıldı saatim
Takvimleri saymadım senden sonra
İçimde hasretin dağları sıralı
Gözlerim sılamdı ya hani bir zaman
Ben hâlâ oralıyım gülüm, oralı

Sana gel o gökyüzünde yeniden
O aşkı doğduraĺım dedim o tan yerinden
Sen bozamadın ellerin koyduğu kuralı
Bana nerdesin demeye hakkın yok
Ben hâlâ oralıyım gülüm, oralı

Sitemin yanlış hedefi vuruyor
Kahrına karışan kin çok fazla
Artık yollar sapa, mesafe aralı
O aşk otağında tek başımayım
Ben hâlâ oralıyım gülüm, oralı