ÇOCUKLUK ARKADAŞIM ALİ OSMAN
Ne zaman ağardı bu saç bu sakal?
Kim bozdu içimizdeki bağları?
Hayra alamet değil öylece susman
Kim getirip koydu bizi sonbahara,
Nerede bıraktık gençliğimizi Ali Osman?
Nerde bir topun peşinde koştuğumuz günler
Bir avuç bilyeyle mutlu olduğumuz zamanlar
Yılda kaçtır Konya toprağına ayak basman?
İçimizde bir gurbet şimdi o çağlarımız
Uzak bir ülke çocukluğumuz Ali Osman
Yüzümüze düşen saçlar dökülmüş tel tel
Başka bir adam sanki aynalarda gördüğümüz
Nereye kayboldu biten güne surat asman?
Bak yıllar dökülüyor takvim yapraklarından
Duygularımız bile solgun be Ali Osman
Mahallemizi apartmanlar, siteler işgal etmiş
Beton dökmüşler hatıralarımızın üstüne
Boşuna değil anılara gözünü kısman
Sevdiklerimiz birer Fatiha mesafesinde
Komşularımız toprak garibi Ali Osman
Ha ayaklarının altındaki o sarı yapraklar
Ha biz, farkımız kalmadı o gazellerden
Bilmiyorum bu nasıl sıralama, nasıl klasman
Gün gün yaklaşıyoruz babalarımızın öldüğü yaşa
Zamanın avuçlarından kayıyoruz Ali Osman