KALBİMİN SOKAKLARI

Kalbimin sokaklarını gezdim bugün.
Ne tanıdık bir yüz, ne de seni anımsatan bir sima vardı.
Caddelerde türlü sesler, yabancı gözler dolaşıyordu;
hiçbiri senin rengini taşımıyordu.

Tuttuğum eller soğuk ve ürperticiydi.
Kalbimin sokakları, kalabalık bir tenhalığın telaşı içindeydi.
Bazen dalıp izliyordum,
sonra doğrulup yola koyulduğumda
yine bir yalnızlık korkusu,
bir sis bulutu sarıyordu gözlerimi.

İçten içe dökülüyordu yüreğimin sokaklarına sel suları.
Nefessiz kalıyor,
kaldırım taşlarını anlamsızca sayıyordum.
Halbuki tek maksadım, bir iz bulmaktı.

Bulamasam da dönüp durdum o esrarengiz duraklarda.
Yabancı suratlarda, garip bakışlarda parçalandı umutlarım.
Her birinde bir hayal kırıntısı,
bir umut kırıntısı vardı sanki.
Ama sonunda bomboş çıktım,
yürek parçaladığım o diyardan.

Takvime baş koyup dolaştım saatlerce.
Meğer seneler geçmiş…
Ben bu mahalleye girince.

Gurbet MİRAN